Bij elke fase in een crisissituatie - vanaf het uitbreken tot aan de evaluatie - staat het imago, de reputatie en de goede naam en faam van een school op het spel.
Voor de opbouw van een goede naam moet een school dikwijls jarenlang zwoegen, het kost veel energie om dat goede imago te kunnen behouden, terwijl diezelfde goede naam in één klap vernietigd kan worden. Als je te laat of slecht reageert op een crisis, zal het bloed, zweet en tranen kosten om je goede reputatie weer op te bouwen.

De grootste vijand bij een crisis is verloren tijd. Daarom is crisisbewustzijn van fundamenteel belang voor elke organisatie. In een realistisch en evenwichtig communicatiebeleid moet je in de eerste plaats snel en zichtbaar optreden. Gericht en efficiënt communiceren is van het allergrootste belang.

Om een crisis om te kunnen buigen tot iets positiefs, kan je niet om een crisiscommunicatie-plan heen. Het crisisdraaiboek moet een handig instrument zijn dat te allen tijde gebruikt kan worden om efficiënt te kunnen communiceren.
De gouden regel is om altijd intern te communiceren voor je naar buiten treedt (of tenminste tegelijkertijd). Een goed functionerend intern draagvlak (crisisteam) is een must als je bij het communiceren een goede indruk wil maken.

Dit werk moet een leidraad zijn bij het communiceren tijdens een crisis. Je moet nooit hopen dat zo’n crisis werkelijk voorvalt, toch kan een crisis uiteindelijk de mogelijkheid bieden om er als school sterker uit te komen. Aan de goede naam en faam van een school bouw je ook tijdens die momenten dat het slechter gaat.

Zie document crisiscommunicatie - theoretisch gedeelte